شرح الحديث :

علی رضی الله عنه در حال سخنرانی بر منبر می گوید: به الله سوگند، نزد ما کتابی جز کتاب الله و این کتاب نیست که آن را بخوانیم؛ سپس آن کتاب را باز می کند که در آن دیه ی دندان های شتر و مسائلی در ارتباط با جراحات و احکام آنها نوشته شده است. و در آن آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر داده مدینه مانند مکه حرم است؛ و حدود آن از کوه عیر تا کوه ثور می باشد. بنابراین هرکس در مدینه بدعتی در دین ایجاد کند یا با ارتکاب جرم و جنایت سبب اذیت و آزار مسلمانان و ظلم و ستمی به آنها شود یا اینکه بدعتگزاری را پناه دهد، لعنت الله متعال و ملائکه و همه ی مردم به دنبال اوست؛ لعنت الله متعال بر او، محروم کردن وی از رحمتش می باشد و لعنت ملائکه و همه ی مردم این است که از الله متعال می خواهند او را از رحمتش دور و محروم گرداند. و الله متعال از چنین کسی نه عمل فرضی و نفلی را که انجام داده و نه توبه و فدیه ای را که بپردازد، قبول نمی کند. و امان دادن مسلمان به کافر با شروط معروف آن صحیح است. و چون مسلمانی به کافری امان داد، تعرض به آن کافر حرام است. و هرکس امان مسلمانی را نقض کند و به کافری تعرض نماید که به او امان داده است، لعنت الله متعال و ملائکه و همه ی مردم به دنبال او می باشد؛ و الله متعال از وی هیچ عمل فرض و نفلی که انجام داده و هیچ توبه و فدیه ای را نمی پذیرد. و هرکس خود را به کسی جز پدرش نسبت دهد، یا برده ی آزاد شده خود را به غیر از آقایش که او را آزاد کرده نسبت دهد، لعنت الله متعال و ملائکه و همه ی مردم به دنبال او می باشد؛ و الله متعال از وی هیچ عمل فرض و نفلی که انجام داده و هیچ توبه و فدیه ای را نمی پذیرد. چون این کار از مصادیق کفر نعمت و ضایع کردن حقوقی در باب ارث و ولاء و دیه و سایر موارد می باشد و با قطع ارتباط و ایجاد کدورت و نافرمانی همراه است.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية الصينية