آداب الخلاف
از ابوخِراش، حَدْرَد بن ابوحدرد اسلمی رضی الله عنه روايت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «مَنْ هَجَرَ أخَاهُ سَنَةً فَهُوَ كَسَفْكِ دَمِهِ»: «هرکس يکسال با برادر مسلمانش قهر کند، مانند ريختن خون اوست».
عن أبي خِراش حَدْرَدِ بن أبي حَدْرَدٍ الأسْلَمِي -رضي الله عنه- مرفوعاً: «من هَجَر أخَاه سَنَة فهو كَسَفْكِ دَمِهِ».
شرح الحديث :
هرکس بی آنکه قصد شرعی در کار باشد، با برادر مسلمانش قهر نموده و او را ترک کند و این قهر و دوری را به مدت یکسال ادامه دهد، مجازات وی حتمی خواهد بود. چنانکه اگر خون برادر مسلمانش را بریزد، مجازات وی حتمی خواهد بود. و مجازات وی به دلیل قهر کردن، تعزیری است که قاضی مصلحت می بیند، تا از این کار دست بردارد و دیگران هم از این رفتار زشت دوری کنند. اما اگر قهر و دوری به دلیل امری شرعی باشد، اشکالی در آن نیست؛ مانند قطع ارتباط با اهل بدعت و فسق و فجور و ترک آنها؛ بلکه این دوری و قطع ارتباط تا زمانی که توبه ی آنها و بازگشت شان به حق آشکار نشود، ادامه می یابد.