سنن الصلاة
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ إِلَى شَيْءٍ يَسْتُرُهُ مِنَ النَّاسِ، فَأَرَادَ أَحَدٌ أَنْ يَجْتَازَ بَيْنَ يَدَيْهِ، فَلْيَدْفَعْهُ، فَإِنْ أَبَى فَلْيُقَاتِلْهُ، فَإِنَّمَا هُوَ شَيْطَانٌ»: «هرگاه يكی از شما چيزی را بين خود و مردم ستره قرار داد و نماز خواند و شخصی خواست از جلويش بگذرد، او را دفع كند؛ اگر نپذيرفت، با وی بجنگد زيرا او شيطان است».
عن أبي سعيد الْخُدْرِيِّ -رضي الله عنه- مرفوعًا: (إذا صلَّى أحدكم إلى شيء يَسْتُرُهُ من الناس، فأراد أحد أن يَجْتَازَ بين يديه فَلْيَدْفَعْهُ، فإن أبى فَلْيُقَاتِلْهُ؛ فإنما هو شيطان).
شرح الحديث :
شریعت به احتیاط در همه ی امور دستور می دهد؛ و مهمترین امور دین و دنیا نماز است؛ به همین دلیل شارعِ حکیم تشویق می کند بدان توجه گردد و برای انجام آن ستره در نظر گرفته شود تا مانعی میان نمازگزار و مردم باشد؛ و با عبور خود از جلوی وی، نمازش را ناقص نکنند؛ و با تمام وجود به مناجات پروردگارش روی آورد؛ اما اگر کسی قصد عبور از جلوی او را داشت، باید با ساده ترین برخورد او را از این کار بازدارد؛ اما در صورتی که به آسانی از این کار دست نکشید و بر آن اصرار داشت، حرمت وی ساقط شده و متجاوز تلقی می گردد و راه توقفِ تجاوز وی، برخورد فیزیکی با دست، برای دور کردن او می باشد. چراکه این عملش از اعمال شیاطین است که قصد فاسد کردن عبادات مردم و تلبیس در نمازشان دارند.