آداب قراءة القرآن وحملته
از عبدالله بن عمرو رضی الله عنهما روایت است که می گوید: چند نفر نزدیک در خانه رسول الله صلی الله علیه وسلم نشسته بودند. برخی از آنها گفتند: آیا الله چنین و چنان نگفته است؟ و برخی دیگر گفتند: آیا الله چنین و چنان نگفته است؟ پس رسول الله صلی الله علیه وسلم صدای آنها را شنید و درحالی از خانه خارج شد (که از شدت ناراحتی آنقدر چهره اش قرمز شده بود که) گویا آب انار بر چهره ایشان ریخته اند. آنگاه فرمود: «بِهَذَا أُمِرْتُمْ؟ أَوْ بِهَذَا بُعِثْتُمْ؟ أَنْ تَضْرِبُوا كِتَابَ اللَّهِ بَعْضَهُ بِبَعْضٍ؟ إِنَّمَا ضَلَّتِ الْأُمَمُ قَبْلَكُمْ فِي مِثْلِ هَذَا، إِنَّكُمْ لَسْتُمْ مِمَّا هَاهُنَا فِي شَيْءٍ، انْظُرُوا الَّذِي أُمِرْتُمْ بِهِ، فَاعْمَلُوا بِهِ، وَالَّذِي نُهِيتُمْ عَنْهُ، فَانْتَهُوا»: «به چنین چیزهایی فرمان یافته اید؟ یا برای چنین چیزهایی برانگیخته شده اید؟ اینکه آیات کتاب الله را با یکدیگر رد کنید؟ امت های پیش از شما در رابطه با چنین مواردی گمراه شدند؛ شما برای این اهداف آفریده نشده اید. ببینید به چه چیزی امر شده اید، پس به آن عمل کنید و از چیزهایی که نهی شده اید، دوری کنید».
عن عبد الله بن عمرو -رضي الله عنهما-: أنَّ نَفَرًا كانوا جُلوسًا بباب النبي -صلى الله عليه وسلم-، فقال بعضُهم: ألم يَقُلِ اللهُ كذا وكذا؟ وقال بعضُهم: ألم يَقُلِ اللهُ كذا وكذا؟ فسمِعَ ذلك رسولُ الله -صلى الله عليه وسلم-، فخرج كأنَّما فُقِئَ في وجهِه حَبُّ الرُّمَّان، فقال: «بهذا أُمِرْتُم؟ أو بهذا بُعِثْتم؟ أنْ تَضْربُوا كتابَ اللهِ بعضَه ببعض؟ إنَّما ضَلَّتِ الأُمَمُ قبلكم في مثل هذا، إنَّكم لستُم ممَّا هاهنا في شيء، انظروا الذي أُمِرتم به، فاعملوا به، والذي نُهِيتُم عنه، فانتهوا».
شرح الحديث :
گروهی از صحابه در کنار درِ خانه رسول الله صلی الله علیه وسلم نشسته بودند و در رابطه با مسأله ای با یکدیگر اختلاف نمودند. در برخی از روایات آمده که آنها در خصوص تقدیر با یکدیگر اختلاف نمودند. هریک برای سخن خود به آیه ای از کتاب الله استناد می نمود. چون رسول الله صلی الله علیه وسلم سخنان آنان را شنید، درحالی نزد آنان رفت که از شدت خشم صورتش قرمز شده بود، گویا آب انار بر صورت ایشان ریخته بودند؛ و به آنها فرمود: آیا هدف از آفرینش شما، این اختلافات و درگیری ها و جدال پیرامون قرآن است؟ یا الله شما را به چنین کاری فرمان داده است؟ مقصودشان این بود که هیچیک از این دو هدف آفرینش شما نیست بنابراین نیازی به این چیزها نیست. و به آنها خبر می دهد که دلیل گمراهی امت های گذشته چنین مواردی بوده است؛ سپس آنها را به چیزی ارشاد و راهنمایی می کند که صلاح و رشد آنها در گرو آن است و می فرماید: آنچه الله شما را بدان فرمان داده انجام دهید و از آنچه نهی نموده دوری کنید؛ این چیزی است که بخاطر آن آفریده شده اید و نفع و صلاح شما در همین است.