الحميد
(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...
از جُبَیر بن مُطعم رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لِي خَمْسَةُ أَسْمَاءٍ: أَنَا مُحَمَّدٌ، وَأَحْمَدُ، وَأَنَا الْمَاحِي الَّذِي يَمْحُو اللَّهُ بِي الْكُفْرَ، وَأَنَا الْحَاشِرُ الَّذِي يُحْشَرُ النَّاسُ عَلَى قَدَمِي، وَأَنَا الْعَاقِبُ»: «من پنج نام دارم: محمد، احمد، ماحی، يعنی كسی كه خداوند بوسيله او كفر را از بين می برد و حاشر، يعنی كسی كه مردم بعد از او حشر می شوند و عاقب (خاتم پيامبران)».
شرح الحديث :
حدیث مذکور بیانگر این مطلب است که رسول الله صلی الله علیه وسلم پنج نام دارند که عبارتند از: محمد، احمد، الماحی، یعنی کسی که الله متعال به وسیله او کفر و اهل کفر را نابود می کند؛ و الحاشر، یعنی کسی که در قیامت پیش از سایر مردم حشر می شود؛ و العاقب، یعنی کسی که پس از او پیامبر دیگری نیست و او آخرین پیامبران و خاتم آنهاست. این حدیث به این معنا نیست که رسول الله صلی الله علیه وسلم نام های دیگری ندارد، بلکه ایشان نام های دیگری نیز دارد که در احادیث صحیح به ثبت رسیده است، نام هایی چون "مقفی"، "نبی رحمت"، "نبی توبه" و غیره.