المهيمن
كلمة (المهيمن) في اللغة اسم فاعل، واختلف في الفعل الذي اشتقَّ...
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می گوید: روزی که رسول الله صلی الله علیه وسلم وارد مدینه شد، از وجود او همه چیز در مدینه می درخشید؛ اما روزی که در آن فوت شد، همه چیز در غم از دست دادن او تاریک شد. و هنوز دست از دفن رسول الله صلی الله علیه وسلم نکشیدیم و مشغول دفن ایشان بودیم که از خود بیگانه شدیم.
انس بن مالک رضی الله عنه حکایت می کند که وقتی رسول الله ﷺ برای اولین بار با هجرت از مکه وارد مدینه شد، از وجود او همه چیز روشن و درخشان گردید اما روزی که در مدینه فوت کرد، از غم دوری او، همه چیز تیره و تاریک گشت؛ ناگفته نماند که این روشنایی و تاریکی معنوی بوده نه حسی؛ سپس خبر می دهد که وقتی از دفن رسول الله صلی الله علیه وسلم فارغ شدند، قلب های خود را همچون سابق ندیدند؛ همچون زمانی که رسول الله صلی الله علیه وسلم در حیات بود؛ و به دلیل انقطاع وحی و از دست دادن همراهی رسول الله ﷺ، آن انوار ایمان و مهربانی و الفت حاکم در بین خود را شاهد نبودند.