البحث

عبارات مقترحة:

الحليم

كلمةُ (الحليم) في اللغة صفةٌ مشبَّهة على وزن (فعيل) بمعنى (فاعل)؛...

الحافظ

الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحافظ) اسمٌ...

الرءوف

كلمةُ (الرَّؤُوف) في اللغة صيغةُ مبالغة من (الرأفةِ)، وهي أرَقُّ...

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله شخصی را ديد كه شتر قربانی را می كشيد و با خود می برد. فرمود: «ارْكَبْهَا»: «بر او سوار شو». آن شخص گفت: اين شتر قربانی است. رسول الله فرمود: «ارْكَبْهَا»: «سوار شو». ابوهریره می گوید: او را دیدم که بر شتر سوار شده و همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم حرکت می کند. و در روایتی آمده است: رسول الله صلی الله علیه وسلم بار دوم يا بار سوم به او فرمود: «اركبها وَيْلَكَ أو وَيْحَكَ»: «وای بر تو، بر آن سوار شو».

شرح الحديث :

وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم مردی را دید که شتر قربانی را می کشید حال آنکه نیازمند سوار شدن بر آن بود، به وی فرمود: بر آن سوار شو؛ اما از آنجا که هَدی و قربانی نزد آنها از جایگاه خاصی برخوردار بود، بر آن سوار نمی شدند؛ و به همین دلیل بود که آن صحابی به رسول الله صلی الله علیه وسلم می گوید: آن شتر قربانی و هدیه ای راهیِ بیت الله است؛ پس رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: بر آن سوار شو هرچند شتر قربانی و هدیه ای راهیِ بیت الله باشد. و دو و سه بار این مساله را تکرار کرد و شدتی را با سخنش همراه کرد و گفت: سوار شو؛ و به این ترتیب جواز سوار شدن بر آن را بیان داشت هرچند قربانی و هدیه باشد؛ و سرانجام آن مرد بر شتر سوار شد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية