الأشربة المحرمة
از وائل حضرمی روایت است که طارق بن سوید جعفی از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد خمر و شراب سوال نمود که ایشان از درست کردن آن نهی کرد یا آن را ناپسند دانست. طارق گفت: آن را جهت استفاده ی دارویی درست می کنم؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّهُ لَيْسَ بِدَوَاءٍ، وَلَكِنَّهُ دَاءٌ»: «شراب دارو نیست، بلکه خود بیماری است».
عن وائل الحضرمي أن طارق بن سويد الجعفي سأل النبي -صلى الله عليه وسلم- عن الخمر، فَنَهَاهُ -أو كره- أن يَصْنَعَهَا، فقال: إنما أَصْنَعُهَا لِلدَّوَاءِ، فقال: «إنه ليس بِدَوَاءٍ، ولكنه دَاءٌ».
شرح الحديث :
در این حدیث طارق بن سوید رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد خمر و شرابی سوال می کند که جهت استفاده ی دارویی ساخته می شود نه برای شراب خواری؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی خبر می دهد که شراب بیماری است که شفایی در آن نیست؛ و این بر تحریم خمر دلالت دارد و اینکه سبب بیماری می شود و فایده ای در آن نیست؛ بنابراین دور ریختن آن واجب می باشد.