از ابوذر رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنِّي أَرَى ما لا تَرَوْن، أَطَّتِ السَّماءُ وحُقَّ لَهَا أَنْ تَئِطَّ، مَا فِيهَا موْضِعُ أَرْبَعِ أَصَابِعَ إِلاَّ وَمَلَكٌ واضِعٌ جبهتهُ ساجِدًا لله تَعَالى، واللهِ لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَم، لضَحِكْتمْ قَلِيلاً وَلَبكَيْتُمْ كَثِيرًا، وما تَلَذَّذتُم بِالنِّسَاءِ عَلَى الْفُرُشِ، وَلَخَرجْتُمْ إِلى الصُّعُداتِ تَجْأَرُون إِلى اللَّه تَعَالَى»: «من چيزهايی می بينم که شما نمی بينيد. آسمان به صدا درآمده و حق دارد که (از سنگينی) صدا کند؛ زيرا حتی جايی به اندازه ی چهار انگشت هم در آن وجود ندارد مگر اينکه مَلَکی پيشانی اش را بر آنجا نهاده و برای الله متعال به سجده رفته است. به الله سوگند، اگر آنچه من می دانم شما می دانستيد، کم می خنديدید و زياد گریه می کردید و در بسترها از زنان تان لذت نمی برديد و سر به کوچه و بيابان می گذاشتيد و به پيشگاه الله متعال لابه و زاری می کرديد و از او کمک می خواستيد».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: من چیزهایی را می بینم و می دانم که شما نمی بینید و نمی دانید؛ آسمان صدایی داد همچون صدای شتری که مردی بر آن سوار می شود و حق دارد که چنین صدایی بدهد؛ چون حتی جایی به اندازه ی چهار انگشت در آسمان نیست مگر اینکه مَلَکی پیشانی اش را بر آن نهاده و برای الله متعال سجده کرده است. به الله سوگند اگر آنچه من در مورد عظمت و بزرگی الله تعالی و شدت انتقامش می دانم می دانستید، از ترس او کم می خندیدید و بسیار گریه می کردید و از شدت ترس در بسترها از زنان لذت نمی بردید و سر به کوچه و بیابان گذاشته و با صدای بلند از الله متعال کمک می خواستید.