القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از انس رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بعبْدِهِ الخَيْر عجَّلَ لَهُ الْعُقُوبةَ في الدُّنْيَا، وإِذَا أَرَادَ اللَّه بِعبدِهِ الشَّرَّ أمسَكَ عنْهُ بذَنْبِهِ حتَّى يُوافِيَ بهِ يَومَ الْقِيامةِ»: «هرگاه الله متعال برای بنده اش اراده ی خير کند، عقوبت يا نتيجه ی اعمال بدش را در دنيا به تعجيل می اندازد و اگر نسبت به بنده اش اراده ی بد نمايد، او را در گناهش رها می کند تا در روز قيامت به حسابش برسد».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که علامت و نشانه ی اینکه الله متعال در مورد بنده اراده ی خیری نموده، این است که مجازات وی در برابر گناهانش را در همین دنیا قرار داده است تا درحالی از دنیا خارج شود که گناهی برای محاسبه شدن در روز قیامت به همراه نداشته باشد. چون هرکس در همین دنیا در برابر عملش محاسبه گردد، حساب وی در آخرت سبک خواهد بود؛ و علامت و نشانه ی اینکه الله متعال در مورد بنده ای اراده ی شر و بدی نموده، این است که در برابر گناهانش، او را در دنیا مجازات نمی کند و مجازات او را تا روز قیامت به تاخیر می اندازد و با کوله باری از گناه حاضر می شود و به این ترتیب او را چنانکه مستحق آن است مجازات می نماید.