صيام أهل الأعذار
از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که می گويد: ماه رمضان بود که در هوایی بسيار گرم همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم به سفر رفتيم. مردم از شدت گرما، دست های خود را روی سرشان می گذاشتند. و از ميان ما کسی غير از رسول الله صلی الله علیه وسلم و عبدالله بن رَوَاحه روزه نبود.
عن أَبِي الدَّرْدَاءِ -رضي الله عنه- قال: «خَرَجْنَا مع رسول الله -صلى الله عليه وسلم- في شهر رمضان، في حَرٍّ شَدِيدٍ ، حتى إن كان أَحَدُنَا لَيَضَعُ يَدَهُ على رأسهِ من شِدَّةِ الْحَرِّ. وما فِينَا صائمٌ إلا رسولُ الله -صلى الله عليه وسلم- وعبد ُالله بن رَوَاحَةَ».
شرح الحديث :
ابودرداء رضی الله عنه خبر می دهد که در ماه رمضان و در گرمای شدید برای سفری خارج می شوند؛ و شدت گرما چنان بوده که هرکس دستش را بر روی سرش می گذاشت تا آن را از شدت گرما حفظ کند. و در میان همسفران، جز رسول الله صلی الله علیه وسلم و عبدالله بن رواحه انصاری رضی الله عنه کسی روزه نداشته است. و این دو نفر سختی روزه گرفتن در این وضعیت را تحمل نموده و روزه گرفتند؛ و این دلیلی بر جایز بودن روزه در سفر با وجود مشقتی که به هلاک شدن انسان منجر نشود، دلالت می کند.