أحكام ومسائل الجهاد
از ابوقتاده انصاری رضی الله عنه روایت است که می گوید: «همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم به سوی حنین خارج شدیم - و در ادامه داستانی را بیان می کند - پس رسول الله صلی الله علیه وسلم سه بار فرمود: «مَنْ قَتَلَ قَتِيلاً لَهُ عَلَيْهِ بَيِّنَةٌ فَلَهُ سَلَبُهُ»: «هرکس کافری را به قتل رسانده است و برای اين کارش گواه دارد، اموال مقتول از آنِ اوست».
عن أبي قتادة الأنصاري -رضي الله عنه- قال: «خَرَجْنَا مَعَ رَسُول الله -صلى الله عليه وسلم- إلَى حُنَيْنٍ -وَذَكَرَ قِصَّةً- فَقَالَ رَسُولُ الله-صلى الله عليه وسلم-: مَنْ قَتَلَ قَتِيلاً لَهُ عَلَيْهِ بَيِّنَةٌ فَلَهُ سَلَبُهُ» قَالَهَا ثَلاثاً.
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه و سلم در روز حنین فرمود: هرکس کافری را کشته است و در این مورد شاهد یا دلیلی دارد، «فَلَهُ سَلَبُهُ»: لباس مقتول و سلاحش و چهارپایی که سوار بر آن می جنگیده، از آن اوست. ابوقتاده مردی از کفار را کشته بود و به اطرافیانش سه بار گفت: من مردی را کشتم؛ کسانی را که شاهد بودند قسم می دهم در این مورد برای من شهادت دهند.