المعطي
كلمة (المعطي) في اللغة اسم فاعل من الإعطاء، الذي ينوّل غيره...
از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «إِذَا كُنْتُمْ ثَلاَثَةً، فَلا يَتَنَاجَى اثْنَانِ دُونَ الآخَرِ، حَتَّى تَخْتَلِطُوا بِالنَّاسِ، مِنْ أجْلِ أنَّ ذَلِكَ يُحْزِنُهُ»: «هرگاه سه نفر با هم بوديد، نبايد دو نفر بدون مشارکت شخص سوم با يکديگر درِگوشی صحبت کنند تا اينکه در جمع مردم قرار بگيريد؛ زيرا اين کار، شخص سوم را نگران و ناراحت می کند».
اسلام به همنشینی و سخن گفتن نیکو و به دست آوردن دل ها امر نموده و از آنچه مسلمان را آزرده خاطر می کند و او را می ترساند و سبب ظن و گمان برای او می شود، نهی می کند؛ به عنوان مثال اینکه سه نفر با هم باشند و دو نفر از آنها با هم درگوشی صحبت کنند، این رفتار، نفر سوم را آزرده خاطر کرده و ناراحت می کند و این احساس را به او القا می کند که وی شایسته ی هم سخنی با آنها نیست و احساس تنهایی می کند. لذا شریعت از اینگونه درگوشی صحبت کردن نهی می کند.