Ушбу байтларда сиз азизлар қуръонни риё учун ёдлаб юрганларни қоралаб бундай қилмишни нақадар ёмонлигини баён қилади.
التفاصيل
Ким агар роҳат талабдур, ғафлат ичра ётмасун, Бўлмағур ишларга ақл-у, фикрини ишлатмасун, Нафсини асло текин томоқликға ўргатмасун, Кўнглиға ҳирс-у тамаъ осорини йўллатмасун, қорилар қуръон ўқуб, бас эмди пулға сотмасун, Бу қилиқ бирла ўзини ўт ичиға отмасун! * * * Ҳақ каломини тиловат, давлат эрмасму анга? Ўқубон топган савоби, роҳат эрмасму анга? Ёки мундоғ хосиятлар, ҳожат эрмасму анга? Рўзада қуръонпурушлик одат эрмасму анга? * * * Кўп киши қуръон ўқур, оқча олишға жуплашуб. Ёки дам солмоқ учун оғриқ кишига суфлашуб. Бу тижоратдин олурлар мол-у дунё тўплашуб, Орамиздан йўқ қилайлук, бу расмни кўплашуб. * * * Ҳақ таоло нозил этгандур, ўқуб, билмоқ учун, Билмаганларға анинг ҳукми айтилмоқ учун, Ундаги сўзларға лойиқ - -лаб амал қилмоқ учун, Келдиму ё, хатм айлаб, пулға сотилмоқ учун?! * * * Тангриға тоат қилишда, ким амал қилса риё, Ҳақ ризосидин бўлак, қалбида бўлса муддао, Ушбу қилган тоати ўз жониға бўлгай бало, Ул кишиға рўзи Маҳшар бўлғуси қаттиғ жазо! * * * Ҳақ деди Қуръон ийордим, ўқунгиз обдон уни, Бу жаҳон бойлиғин излаб, сотмангиз орзон уни! Энг улуғ неъмат - будур, билмайди кўп инсон буни. Икки дунёда муаззиз, қадрини билгон уни. * * * Кўп тубанлашдик мусул- -монлар тутиб қуръонни хор. Кетди биздан ҳама ерда шаън-у иззат, эътибор. Тутмайин Қуръон йўлин бўлдик балоларға дучор. Эмди ибрат бирла кўз очиб, бўлайлик ҳушёр! * * * Сурайи «Ёсин» тушуб- -дурму биза бемор учун? ҳам «Таборак» сураси, келганмуди мозор учун? Ўзга оятлар яна инганмуди туммор учун? Тангри биздан рози эрмас бадқилиқлар бор учун! * * * Хатмдин сўнг пул улашмоқ, мустафодин қолдиму?! Ёки бу иш чаҳор ёр-у босафодин қолдиму?! Ўйла-ки, ё солиҳ салаф - мусаффодин қолдиму? Бу тубанлик ёки ҳеч бир ақли расодин қолдиму?! * * * Ким риёлик қори бўлса, бор анга қаттиғ азоб! Бу сўзим ёлғон эмасдур, дедим аз рўйи Китоб. Ҳар киши оқил эрурса, қилсин риёдин ижтиноб, Токи, расво бўлмасун, Ҳақ қошида Рўзи ҳисоб. * * * Бу каломуллоҳ ҳамадин, олийдур эй, бе уёт! Паллага солганда ундан, енгил келган коинот. Қадрини билгай унинг, ким истаса роҳ-у нажот. Мақсадинг пул эрса, кандоғ – – дур тиловатлиғ салот?! * * * Ҳақ каломин сотқали, эмди уёл Аллоҳдин! Иззат-у давлатни сен, иста улуғ даргоҳдин. Ҳеч киши навмид эмас, ул марҳаматлиғ Зотдин, Ҳимматингни паст тутиб, бўлмағил гумроҳдин! * * * Ўқума эй, қори ҳаргиз, пул ва ё ифтор учун! Мақтаниб ужб-у риёдин, фазлингни изҳор учун. Мақсадинг шуҳрат эрса, қийналма кўп такрор учун, Яъни ҳозирланма ҳар масжидда бир бозор учун! * * * Ўйласак, холис эмасдур, ўқуғон қуръонимиз. Қайда бор Қуръонни ҳукми - - ға амал қилғонимиз? Пул билан обрў экан бизнинг бузуқ виждонимиз, Оқибат қандоқ бўлур кўнгилдаги иймонимиз?! * * * Қори бўлмоқдин ғараз Ҳақнинг сўзин сотмоқмудур?! Бир – бириға луқма ташлаб, тош каби отмоқмудур?! Касб-у шуҳрат қилғали ё, ўзни кўрсатмоқмудур?! Масжид-у Қуръон талошиб, фитна қўзғотмоқмудур?! * * * Қайси қори бўлса бу Қуръон қошида бе адаб, Бўлғуси хор ўлмоғиға, ул адабсизлик сабаб. Икки дунёда анга Тангри қилар қаҳр-у ғазаб, Доимо таъзим этар Қуръонни, ким роҳат талаб. * * * Оқибат хор бўлғуси Қуръонни хор этган киши. Эътибори қолмагай, бе эътибор этган киши. Ҳар амалда обрўйини ихтиёр этган киши. Эл-у юрт олдида ўзни бахтиёр этган киши. * * * Ҳар киши холис тиловат қилса Қуръонни мудом. Топқуси ул банда икки дунёда аъло мақом. Ҳомил-у ҳам омил-у Қуръон учун дўзах ҳаром. Ўз каломида буни айтган Худойи ло яном. * * * Холисона қорилар ота-аносин қўллагай. Рўзи Маҳшарда аларни жаннат ичра йўллағай. Оби Кавсардин нечанинг ҳалқумини ҳўлағай. Бу саодат қайда онга, ул-ки Қуръон пуллағай! * * * Фарҳатийдек қулларингға, эй Худованди Ажалл. Ҳиммат-у тавфиқ ато қил, айласин холис амал. Етмасин аъмолиға, ужб-у риёлардин халал. Ўртада қуръон талошиб, қилмасун ғавғо-жадал. * * * Қорилар қуръон уқуб, бас эмди пулға сотмасун! Бу қилиқ бирла ўзини, ўт ичиға отмасун! 30. 07. 1946 – йил. Ғулжа.
