شرح الحديث :

فخرفروشی به مساجد عبارت است از فخر فروختن نسبت به زیبایی بنای مسجد، تزئین آن، نقش و نگار، بلندی و ارتفاع آن و ارتفاع سقف آن؛ به این صورت که شخصی به دیگری بگوید: مسجد من از مسجد تو بهتر و زیباتر است. گاه فخر فروختن فعلی و عملی است، نه قولی، به این صورت که در تزیین مسجد و بالا بردن مناره ها و بنای آن و غیره بر هم پیشی بگیرند تا اینکه مسجدشان زیباتر از مسجد دیگری شود. حال آنکه ترک غلو و زینت در این خصوص واجب است، زیرا مساجد برای این بنا نشده اند، بلکه بنا شده اند تا با نماز و ذکر الله و بندگی، آباد شوند؛ الله متعال می فرماید: «إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ» [توبه: 18] «مساجدِ الله را فقط کسانی [باید] آباد کنند که به الله و روز قیامت ایمان آورده اند و نماز برپا می دارند». و عمر رضی الله عنه امر نمود تا مسجد بسازند و فرمود: «أَكِنَّ الناس من المطر، وإيَّاك أن تُحمِّر أو تُصَفِّر فَتَفْتِنَ الناس»: «مسجدی بنا کن که مردم را از باران در امان دارد؛ و بر حذر باش از اینکه مسجد را قرمز یا زرد (یعنی رنگارنگ و تزئین) نمایی و اینگونه مردم را به فتنه بیندازی». یعنی: برای مردم مسجدی را بنا کن که چون مشغول نماز باشند، آنها را از باران و نیز گرمای خورشید محفوظ دارد و اذیت نشوند. انس در معنای به فتنه افتادن مردم می گوید: «یعنی: به آن فخر فروشند و جز اندکی آن را آباد نکنند». و ابن عباس رضی الله عنهما می گوید: «یعنی مردم مساجد را تزئین کنند چنانکه یهود و نصاری با عبادتگاه های خود چنین کردند». آری فخر فروشی به مساجد از نشانه های قیامت است، قیامتی که بر پا نخواهد شد مگر وقتی که احوال مردم تغییر نماید و دین شان نقص پیدا کند و ایمان شان ضعیف شود و اعمال شان برای الله متعال نباشد، بلکه برای ریا و شهرت و فخر فروشی باشد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية البنغالية الصينية