الرءوف
كلمةُ (الرَّؤُوف) في اللغة صيغةُ مبالغة من (الرأفةِ)، وهي أرَقُّ...
از وائل بن حجر رضی الله عنه روایت است که می گوید: همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم نماز خواندم، ایشان دست راستش را بر دست چپش و بر روی سینه قرار داد.
"و دست راستش را بر دست چپش قرار داد"؛ وقتی لفظ ید بطور مطلق ذکر شود، منظور از آن کف دست است که در اینجا نیز مراد همین است. روایتی که ابوداود و نسائی ذکر کرده اند، مؤید این مطلب است، در این روایت آمده است: «ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ الْيُمْنَى عَلَى ظَهْرِ كَفِّهِ الْيُسْرَى وَالرُّسْغِ وَالسَّاعِدِ»: «سپس دست راستش را بر پشت کف، مچ و ساعد دست چپ قرار داد». «الرسغ» عبارت از مفصلی است که میان ساعد و کف قرار دارد. "بر سینه اش" یعنی: دست راستش را بر دست چپش گذاشته و در اثنای قیام نماز، بر روی سینه اش قرار می داد.