الحميد
(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...
از جبیر بن مطعم رضی الله عنه روایت است که می گوید: شنيدم كه رسول الله ﷺ در نماز مغرب، سوره ی طور را می خواند و چون به اين آيه رسيد: «أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ (35) أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ (36) أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُسَيْطِرُونَ»: «آیا آنان از هیچ آفریده شده اند یا خود آفرینندۀ خویشند؟ آیا آنان آسمان ها و زمین را آفریده اند؟ [نه، ] بلکه آنان یقین ندارند [که الله آفرینندۀ مطلق است] آیا گنجینه های [نعمت و هدایت] پروردگارت نزد آنان است؟ آیا [بر همه چیز] تسلط دارند؟» نزديک بود قلبم از جا كنده شود.
شرح الحديث :
در این حدیث، جبیر رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیده که ایشان در دو رکعت اول نماز مغرب سوره طور را می خواند. این ماجرا مربوط به زمانی است که جبیر برای آزادی اسیران بدر به مدینه آمد؛ و پس از آن اسلام آورد.