البحث

عبارات مقترحة:

الرءوف

كلمةُ (الرَّؤُوف) في اللغة صيغةُ مبالغة من (الرأفةِ)، وهي أرَقُّ...

الحميد

(الحمد) في اللغة هو الثناء، والفرقُ بينه وبين (الشكر): أن (الحمد)...

السبوح

كلمة (سُبُّوح) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فُعُّول) من التسبيح،...

سورة الزمر - الآية 42 : الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

تفسير الآية

﴿اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا ۖ فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ﴾

التفسير

الله ذاتی است که ارواح را در پایان اجل‌های‌شان قبض می‌کند، و هنگام خواب، ارواحی را که اجل آنها فرا نرسیده قبض می‌کند، آن‌گاه آنهایی را که به مرگشان حکم کرده است نگاه می‌دارد، و ارواحی را که هنوز بر مرگشان حکم نکرده است تا زمانی‌که در علم او سبحانه مشخص است بازمی‌گرداند، به‌راستی‌ برای مردمی‌که می‌اندیشند در این قبض و بازگردانیدن و میراندن و زنده‌ کردن دلایلی است بر اینکه ذاتی‌که این کارها را انجام می‌دهد بر برانگیختن مردم پس از مرگشان برای حسابرسی و جزا توانا است.

المصدر

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم