و [به یاد آورید] زمانی را که گفتید: «ای موسی، ما هرگز تابِ تحملِ یک نوع غذا را نداریم؛ پس پروردگار خویش را بخوان تا از روییدنی‏های زمین ـ از سبزی و خیار و گندم و عدس و پیاز ـ برایمان برویانَد». [موسی] گفت: «آیا چیزی را که پست‌تر است با چیز بهتر جایگزین می‌کنید؟ به شهری فرود آیید؛ زیرا آنچه که خواستید در آنجا برایتان وجود دارد»؛ و [اینچنین مُهرِ] ذلت و بینوایی بر آنان زده شد و سزاوار خشمِ الله گردیدند؛ چرا که آنان به آیات الله کفر می‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. اين [كفرورزى و كشتن پيامبران‏] به این علت بود كه [از من‏] نافرمانی کردند و پيوسته [از حدود حق‏] تجاوز مى‏نمودند.