الحكيم
اسمُ (الحكيم) اسمٌ جليل من أسماء الله الحسنى، وكلمةُ (الحكيم) في...
از ثابت بن ضحاک رضی الله عنه روایت است که وی در بيعت رضوان با رسول الله صلی الله علیه وسلم بیعت نمود و رسول الله ﷺ فرمود: «مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ بِمِلَّةٍ غَيْرِ الإسْلاَمِ، كاذِباً مُتَعَمِّداً فَهُوَ كَما قَالَ، وَمَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ بِشَيءٍ عُذِّبَ بِهِ يَومَ القِيَامَةِ، وَلَيْسَ عَلَى رَجُلٍ نَذْرٌ فيما لا يَمْلِك»: «هرکس به دروغ و عامدانه به دينی غير از اسلام سوگند ياد كند، پس همان گونه است كه می گويد. و هرکس در دنيا با چيزی خودکشی نمايد، روز قيامت با آن عذاب می گردد و هرکس در باره ی چيزی که مالکش نيست، نذر کند، نذرش نادرست و بی اساس است». و در روایتی آمده است: «ولَعْنُ المؤمنِ كَقَتْلِهِ»: «و نفرين کردن مومن، همانند کشتن اوست». و در روایتی آمده است: «من ادَّعَى دَعْوَى كَاذِبَةً لِيَتَكَثَّرَ بها لم يَزِدْهُ اللهُ -عزَّ وجل- إلا قِلَّةً»: «و هرکس ادعای دروغ کند تا خود را بالا بگيرد، خداوند جز فرومايگی چيزی نصيبش نمی کند».
شرح الحديث :
ثابت بن ضحاک انصاری - یکی از صحابه ای که در بیعت رضوان شرکت داشت و زیر درخت و در روز حدیبیه با رسول الله صلی الله علیه وسلم بیعت نمود - روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هرکس به دینی جز شریعت اسلام سوگند یاد کند، به عنوان مثال بگوید: اگر چنین و چنان باشد، من یهودی یا نصرانی یا مجوسی یا کافر یا از الله و رسولش بری باشم؛ و این سوگند وی دروغی عامدانه باشد، چنان خواهد بود که می گوید. و هرکس خود را با چیزی مانند شمشیر یا چاقو یا گلوله یا هر ابزار قتاله ی دیگری بکشد، در روز قیامت با آن عذاب می شود. و هرکس چیزی را نذر کند که مالک آن نیست، به عنوان مثال نذر کند که برده ی فلانی را آزاد کند یا از مال فلانی صدقه دهد، نذر وی بی اساس و بی اعتبار است چون در جای خود نیست. و هرکس مومنی را لعنت کند، گویا او را کشته است؛ چون کسی که لعنت می کند و قاتل، هر دو محارم الهی را دریده و در ارتکاب گناه و استحقاق عذاب مشترک هستند. و هرکس تکبر نموده و ادعاهای دروغ زیادی در مورد خود مطرح کند و به دروغ ادعای مال یا علم یا نسب یا شرف یا منصب یا هر ادعای دیگری کند و به این ترتیب خواهان بزرگی و احترام دیگران باشد، الله متعال جز به ذلت و خواری وی نمی افزاید؛ چون می خواهد با صفاتی که در او نیست، جایگاه خود را بالا ببرد و جزاء و پاداش وی از جنس قصد و نیتش می باشد.