الخبير
كلمةُ (الخبير) في اللغةِ صفة مشبَّهة، مشتقة من الفعل (خبَرَ)،...
Aiša, radijallahu anha, je rekla: "Desna ruka Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, bila je za abdest i jelo, a lijeva za obavljanje nužde i ono što je prljavo." Od Hafse, radijallahu anha, prenosi se da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, koristio desnu ruku za jelo, piće i odjeću, a lijevu ruku za ostale stvari."
Aiša, radijallahu anha, objasnila je za šta je Vjerovijesnik, sallallahu alejhi ve sellem, upotrebljavao desnu, a za šta lijevu ruku, pa je spomenula da je lijevu ruku upotrebljavao za ono u čemu je bila neugodnost, kao čišćenje od male i velike nužde, pranje i išmrkivanje nosa i slično tome. I u svemu u čemu je nalazio neugodnost davao je prednost lijevoj ruci, a u ostalim stvarima, iz počasti prema desnoj strani, davao je prednost desnoj ruci, jer je desna stana bolje od lijeve. I ovaj hadis upravo podstiče na davanje prednosti desnoj ruci u svemu što se treba poštovati. Prema ovim Aišinim riječima, kada bi se abdestio, Poslanik bi počeo sa desnom stranom i pranjem desne ruke prije lijeve, desne noge prije lijeve... A što se tiče ušiju, oni su jedan organ koji ulazi u sastavni dio glave i po njima se potire istovremeno, osim u situaciji kada to nismo u mogućnosti istovremeno učiniti - tada se počinje sa desnim uhom. A prilikom čišćenja od male ili velike nužde, svejedno bilo to vodom ili kamenjem, kao i za uklanjanje nečistoća, i prilikom obavljanja onog što je prljavo, kao što je uklanjanje pljuvačke i sline, kao i uklanjanje vaški i slično tome - treba dati prednost lijevoj ruci. A Hafsine riječi samo potvrđuju sve prethodno spomenuto. I u njemu se govori o pohvalnosti davanja prednosti desnoj strani u svim stvarima kojima se želi ukazati počast i dati na vrijednosti, a davanje prednosti ljievoj strani u stvarima u kojima je neugodnost i nečistoća, kao čišćenje od nužde i slično tome.