الشكور
كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «يُسْتَجَابُ لأَحَدِكُمْ مَا لَمْ يَعْجَلْ، يقُولُ: قَدْ دَعْوتُ رَبِّي، فَلَمْ يسْتَجب لِي»: «دعای هريک از شما پذيرفته می شود مادامی که عجله نکند و نگويد: دعا کردم و دعايم پذيرفته نشد». و در روایت مسلم آمده است: «لا يَزالُ يُسْتَجَابُ لِلعَبْدِ مَا لَمْ يَدْعُ بإثْمٍ، أَوْ قَطيعَةِ رحِمٍ، مَا لَمْ يَسْتَعْجِلْ»: «دعای بنده همواره پذيرفته می شود؛ مادامی که درخواستش حاويِ گناه يا قطع رابطه ی خويشاوندی نباشد و عجله نکند». پرسيدند: ای رسول خدا، عجله چيست؟ فرمود: «يَقُولُ: قَدْ دَعوْتُ، وَقَدْ دَعَوْتُ، فَلَمْ أرَ يسْتَجِيبُ لي، فَيَسْتحْسِرُ عِنْدَ ذَلِكَ وَيَدَعُ الدُّعَاءَ»: «اينکه دعاکننده می گويد: بارها دعا کردم و نديدم که دعايم پذيرفته شود؛ بدين سان مانده و رنجور می گردد و دست از دعا می کشد».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که دعای بنده اجابت می شود مادامی که برای گناه و معصیت یا قطع پیوند خویشاوندی دعا نکند و برای اجابت دعایش عجله نکرده و صبور باشد؛ گفته شد: ای رسول خدا، کیفیت عجله ای که مانع اجابت دعا می شود چیست؟ فرمود: اینکه دعا کننده می گوید: دعا کردم و دعا کردم و بارها دعا کردم اما دعایم اجابت نشد؛ و به این ترتیب عجله می کند و دعا کردن را ترک می کند.