القيوم
كلمةُ (القَيُّوم) في اللغة صيغةُ مبالغة من القِيام، على وزنِ...
از عطاء بن یسار و ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «اللَّهُمَّ لا تَجعَلْ قَبرِي وَثناً يُعبَدُ، إشتَدَّ غَضُبُ الله على قومٍ إتَّخَذُوا قُبورَ أنبيائِهِم مساجدَ»: «بارالها، قبر مرا بتی مگردان كه مورد عبادت قرار گيرد؛ خشم الله قومی را دربرگرفت كه قبور انبيای خود را مسجد قرار دادند».
رسول الله صلی الله علیه وسلم ترس آن داشت که امتش با قبر او رفتاری داشته باشند که یهود و نصاری با قبور پیامبران شان داشتند و همان غلو آنها را در پیش گرفته و قبرش را به بتی تبدیل کنند؛ لذا از الله متعال می خواهد که قبرش چنین نشود؛ سپس سبب گرفتار شدن یهود و نصاری به خشم و غضب الهی را بیان می کند؛ و آن رفتاری بود که با قبور پیامبران شان داشتند و آنها را به بت هایی تبدیل کردند که عبادت می شدند؛ و به این ترتیب گرفتار شرک بزرگی شدند که از اصل و اساس، با توحید در تضاد است.