الحكيم
اسمُ (الحكيم) اسمٌ جليل من أسماء الله الحسنى، وكلمةُ (الحكيم) في...
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می گوید: مردی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده و گفت: ای رسول خدا، قصد سفر دارم؛ توشه ای به من ببخشيد. فرمود: «زَوَّدَكَ اللَّه التَّقْوَى»: «الله، تقوا را توشه ی تو بگرداند». عرض کرد: بيشتر بدهيد. فرمود: «وَغَفَرَ ذَنْبَكَ»: «و گناهانت را بيامرزد». گفت: بيشتر مرحمت کنيد. رسول الله ﷺ فرمود: «وَيَسَّرَ لكَ الخيْرَ حَيْثُمَا كُنْتَ»: «و هر جا که باشی، خير و نيکی را برايت فراهم بگرداند».
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که مردی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و قصد سفر داشت؛ بنابراین برای اجازه گرفتن و توشه خواستن از رسول الله صلی الله علیه وسلم نزد ایشان حضور یافت؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم برای او دعایی کرد که همچون توشه برای او مفید باشد؛ اینکه توشه اش انجام اوامر و دوری از نواهی باشد. اما آن مرد به امید خیر و برکت دعا، توشه ی بیشتری خواست؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم خواسته اش را پذیرفت تا دلش را به دست آورد و فرمود: و الله متعال گناهت را بیامرزد. بار دیگر آن مرد به امید خیر و برکت دعا، بیشتر طلب نمود. و این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم برای وی دعای عاقبت به خیری نمود که جامع همه ی نیکی ها و سعادت و رستگاری است؛ بنابراین دعا کرد الله متعال خیر و خوبی در دو سرا و در هر زمان و مکانی نصیبش گرداند.