النصير
كلمة (النصير) في اللغة (فعيل) بمعنى (فاعل) أي الناصر، ومعناه العون...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إذا لَقِيَ أَحَدَكُمْ أَخَاهُ فَلْيُسَلِّمْ عَلَيْهِ، فَإنْ حَالَتْ بَيْنَهُمَا شَجَرَةٌ أو جِدَارٌ أوْ حَجَرٌ ثُمَّ لَقِيَهُ فَلْيُسَلِّمْ عَلَيْه»: «هرگاه کسی از شما با برادرِ (مسلمانِ) خود ملاقات کرد، باید به او سلام کند؛ و اگر درختی يا ديواری يا سنگی در ميان شان حايل شد و باز او را ديد، - دوباره نيز- به او سلام بگويد».
برای هر مسلمانی مستحب است که هرگاه برادر مسلمانش را ملاقات کرد، به او سلام کند. حتی اگر با هم بودند و از یکدیگر جدا شدند و باز یکدیگر را ملاقات کردند، هرچند فاصله ی جدا شدن از هم اندک باشد، سنت این است که به او سلام کند و با خود نگوید: چیزی نگذشته که او را دیدم. بلکه به او سلام کند هرچند درخت یا دیوار یا صخره ای میان آنها فاصله بیندازد، سنت این است که چون بار دیگر او را دید به وی سلام کند.