شرح الحديث :

«چه بسا شخصِ ژوليده موی و غبارآلودی که از هر دری رانده شده است، به الله سوگند ياد می کند و الله سوگندش را تحقق می بخشد». «أشعث» ماخوذ از «الشعث» است که از صفات مو می باشد. و «شعره أشعث» یعنی چیزی ندارد که با آن موی خود را روغن بزند و آن را شانه کند و به طور کلی به ظاهرش اهمیت نمی دهد. و «أغبر» یعنی از شدت فقر، رنگ و لباسش غبارآلود بود. «مدْفُوعٍ بالأَبْوَابِ» یعنی جاه و مقامی ندارد؛ اگر نزد سایر مردم رفته و از آنها اجازه ی ورود بخواهد، به او اجازه نمی دهند. بلکه او را از خود دور می کنند، چون نزد مردم از جایگاهی برخوردار نیست؛ اما نزد الله متعال ارزشمند و قیمتی است؛ تا جایی که اگر در مورد چیزی به الله سوگند یاد کند، الله متعال سوگندش را تحقق می بخشد. مثلا چون بگوید: به خدا سوگند چنین نیست، مطابق سوگندش خواهد بود. و اگر بگوید: به خدا سوگند چنین می باشد، مطابق سوگندش خواهد بود. و این به دلیل مقام و جایگاه وی نزد الله می باشد که اگر سوگند یاد کند، الله متعال آن را تحقق می بخشد. معیار و میزان در این زمینه تقوای الهی است. چنانکه الله متعال می فرماید: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ»: «بی تردید، بزرگوارترین شما نزد الله پرهیزگار‏ترینِ شماست». بنابراین هرکس تقوای بیشتری داشته باشد نزد الله متعال گرامی تر است و الله متعال امور او را آسان نموده و دعایش را اجابت می کند و مشکلاتش را حل کرده و سوگندش را تحقق می بخشد. و چنین کسی برای ظلم و ستم به دیگری سوگند یاد نمی کند و در ملک و پادشاهی الله متعال گستاخی نمی کند؛ بلکه در جهت رضایت الله و با اطمینان به الله سوگند یاد می کند یا با اطمینان به الله در امور مباح سوگند یاد می کند.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية