الشاكر
كلمة (شاكر) في اللغة اسم فاعل من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از عمرو بن عَبَسَة رضی الله عنه روایت است که می گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمودند: «مَنْ رَمَى بِسَهمٍ فِي سَبيلِ الله فَهُوَ لَهُ عِدْلُ مُحَرَّرَةٍ»: «هرکس يک تير در راه الله بيندازد، این برای او با آزاد کردن برده ای برابری می کند».
هرکس تیری در چهره ی دشمنان الله بیندازد، اجر و پاداش کسی برای او خواهد بود که برده ای را در راه الله آزاد می کند. فرقی نمی کند این تیر به دشمن اصابت کند یا نه؛ چنانکه در روایت نسائی آمده است: «وَمَنْ رَمَى بِسَهْمٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ تَعَالَى بَلَغَ الْعَدُوَّ، أَوْ لَمْ يَبْلُغْ»: «و هرکس تیری در راه الله بیندازد، چه به دشمن اصابت کند یا به او نرسد». اما اگر به دشمن اصابت کند، در برابر آن یک درجه پاداش برای او در بهشت خواهد بود؛ چنانکه در روایت ابوداود آمده است: «مَنْ بَلَغَ بِسَهْمٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فَلَهُ دَرَجَةٌ»: «هرکس تيری در راه الله پرتاب کند و به دشمن اصابت کند، درجه ای برای او در بهشت خواهد بود». و در روایت احمد آمده است: «فِي الْجَنَّةِ»: «درجه ای در بهشت برای او خواهد بود».