البحث

عبارات مقترحة:

الوتر

كلمة (الوِتر) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل، ومعناها الفرد،...

المجيب

كلمة (المجيب) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أجاب يُجيب) وهو مأخوذ من...

العظيم

كلمة (عظيم) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعيل) وتعني اتصاف الشيء...

از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم از روزه گرفتن دو روز عید فطر و قربان و از اينكه کسی خود را طوری در لباس بپيچد كه دست هايش داخل آن بمانند و بيرون آوردن آنها مشكل باشد و از نشستن بر روی باسن و نهادن کف پا بر روی زمين و جمع کردن زانوها به طرف سينه در حالتی که تمام بدن را با يک لباس پوشيده باشد و همچنین از نماز خواندن بعد از نماز صبح و عصر نهی کرده است.

شرح الحديث :

در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم از روزه گرفتن دو روز و پوشیدن دو لباس و از نماز خواندن در دو وقت نهی می کند. روزهایی که روزه گرفتن در آنها حرام است، روز عید فطر و عید قربان هستند. و حکمت تحریم روزه گرفتن آنها، عدم مناسبت روزه در روز خوردن و نوشیدن و شادی و سرور است. اما دو لباسی که از پوشیدن آنها نهی کرده است، یکی پوشیدن لباسی است که اگر کسی آن را بپوشد و بر روی باسنش بنشیند و زانوهایش را با دستانش به آغوش بگیرد یا با بستن پارچه ای به دور کمر و زانوانش آنها را به سینه اش بچسباند، شرمگاهش را نپوشاند. و دیگری پوشیدن لباسی است که هیچ منفذی نداشته باشد؛ و در روایت بخاری با این قید آمده است که: «شرمگاهش را نپوشاند». اما دو وقتی که نماز خواندن در آنها جایز نیست، نماز خواندن بعد از نماز صبح و عصر می باشد تا شباهت با کفاری صورت نگیرد که به هنگام طلوع و غروب خورشید به آن سجده می کنند؛ اما خواندن نماز فرض در این دو وقت جایز است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية