المنان
المنّان في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) من المَنّ وهو على...
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَيْسَ فِيمَا دُونَ خَمْسِ أَوَاقٍ صَدَقَةٌ، وَلَيْسَ فِيمَا دُونَ خَمْسِ ذَوْدٍ صَدَقَةٌ، وَلَيْسَ فِيمَا دُونَ خَمْسة أَوْسُقٍ صَدَقَةٌ»: «بر مالی كه كمتر از پنج اوقيه باشد و بر شترانی که تعداد آنها کمتر از پنج نفر باشد و بر مالی که کمتر از پنج وسق باشد، زكاتی نیست».
زکات کمک و تسلای خاطری بین ثروتمند و فقیر می باشد؛ به همین دلیل از کسی گرفته نمی شود که مال و اموال اندکی دارد و ثروتمند شمرده نمی شود. شارع کمترین مقداری را که بر آن زکات تعلق می گیرد بیان می کند؛ اما کسی که اموالش کمتر از این مقدار باشد، فقیر محسوب شده و چیزی از وی گرفته نمی شود. به عنوان مثال کسی که نقره دارد، پرداخت زکات آنها بر وی واجب نیست مگر اینکه مقدار آنها به پنج اوقیه برسد؛ و هر اوقیه برابر با چهل درهم می باشد. بنابراین نصاب زکات وی دویست درهم است که از نظر وزنی برابر است با 590 گرم؛ و همچنین کسی که شتر دارد بر او زکات دادن واجب نیست تا اینکه صاحب پنج شتر و بیش از آن باشد؛ و اگر کمتر از این تعداد داشته باشد، پرداخت زکات بر او واجب نیست. و کسی که حبوبات و میوه و محصول دارد، زکات بر او واجب نمی شود مگر اینکه مقدار محصولات وی به پنج اوسق برسد؛ و «الوَسْقُ» برابر است با شصت صاع؛ بنابراین نصاب وی برابر است با سیصد صاع.