السلام
كلمة (السلام) في اللغة مصدر من الفعل (سَلِمَ يَسْلَمُ) وهي...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که می گوید: در همین خانه ام از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمودند: «اللَّهُمَّ مَنْ وَلِيَ مِنْ أمرِ أُمَّتِي شَيْئاً فَشَقَّ عَلَيْهِمْ فَاشْقُقْ عَلَيْهِ، وَمَنْ وَلِيَ مِنْ أمْرِ أُمَّتِي شيئًا فَرَفَقَ بِهِمْ فَارْفَقْ بِهِ»: «يا الله، هرکس مسؤوليتی در امتم بر عهده گرفت و بر آنها سخت گيری نمود، بر او سخت بگير و هرکس مسؤوليتی در امتم عده دار شد و با آنها مدارا کرد، تو نيز بر او آسان بگير».
این حدیث بیانگر بزرگی موضوع حکومت داری و ولایت است؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم دعا می کند که هرکس والی و عهده دار امور مردم شود و بر آنها سخت بگیرد و آنها را در تنگنا بیندازد، الله متعال با وی مقابله به مثل نماید؛ و هرکس با عدالت و انصاف و رحمت و نرمی با آنان برخورد نماید، الله متعال به او پاداش عنایت کند و پاداش از جنس عمل است.