الإله
(الإله) اسمٌ من أسماء الله تعالى؛ يعني استحقاقَه جل وعلا...
از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که از رسول الله ﷺ شنیدم که فرمودند: «إِنَّ الرُّقَى وَالتَّمَائِمَ وَالتِّوَلَةَ شِرْكٌ»: «اوراد خوانی بر بیمار و آویزان کردن چیزی از کسی و چیزی که برای ایجاد محبت بین زن و شوهر درست می شود، همگی شرک هستند».
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که به کار بردن این موارد جهت دفع ضرر و جلب منفعت از غیرالله، مصداق شرک ورزیدن به الله متعال می باشد؛ چون کسی جز الله مالک دفع ضرر و جلب منفعت نیست. و این خبر به معنای نهی از این اعمال می شود. بنابراین رقیه (اوراد خوانی) که عزائم هم نامیده می شود و تمائم (مهره یا هر چیز دیگری که از کودکان آویزان می شوند) و التولة (چیزی که جهت ایجاد محبت بین زن و شوهر درست می شود) همگی از مصادیق شرک ورزیدن به الله متعال می باشند. و تنها خواندن رقیه ها و وردهایی جایز و مشروع است که سه شرط داشته باشند: 1- کسی که از این روش درمانی استفاده می کند، معتقد نباشد اذکار و وردهایی که می خواند ذاتا و مستقلا منفعت بخش هستند؛ اگر معتقد باشد که این اذکار و اوراد تاثیر ذاتی دارند و مستقلا تاثیر گذار هستند، مرتکب عملی حرام و بلکه شرک شده است؛ بلکه در این موارد باید معتقد باشد جز با اجازه ی الله متعال سود و منفعتی ندارند. 2- با امور مخالف شرع همراه نباشند؛ به عبارت دیگر با ندای غیرالله یا کمک گرفتن از جن و موارد مشابه همراه نباشند که این موارد حرام بوده و بلکه مصداق شرک هستند. 3- اذکار و اورادی که خوانده می شوند، مفهوم و معلوم باشند اما اگر از جنس طلسم و شعبده باشند، جایز نیست.