الواحد
كلمة (الواحد) في اللغة لها معنيان، أحدهما: أول العدد، والثاني:...
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «الْمُؤْمِن الَّذِي يُخَالِط النَّاس وَيَصْبِر عَلَى أَذَاهُمْ خَيْر مِنْ الَّذِي لاَ يُخَالِط النَّاس وَلاَ يَصْبِر عَلَى أَذَاهُمْ»: «مؤمنی که با مردم و در ميان آنها زندگی می کند و بر اذيت و آزارشان شکيباست، بهتر از مؤمنی است که از مردم کناره گيری می کند و در برابر اذيت و آزارشان شکيبايی نمی ورزد».
شرح الحديث :
این حدیث دلیلی بر فضیلت حضور داشتن در میان مردم و تعامل با آنها می باشد؛ و بیان می کند مومنی که در میان مردم است و با آنها تعامل دارد و بر اذیت و آزار آنها به سبب نصیحت و راهنمایی شان، صبر می کند، برتر و بهتر از مومنی است که در میان مردم نیست و تعامل و همنشینی با آنها را ترک نموده و از آنها کناره گیری نموده یا به تنهایی زندگی می کند، چون بر اذیت و آزار آنها صبر نمی کند.