شرح الحديث :

دعا همان عبادت است؛ بیانگر این مهم است که دعا و خواندن الله متعال اصل و اساس عبادتی است که بندگان به وسیله ی آن الله متعال را عبادت می کنند؛ چون هرگاه امید انسان از غیر الله قطع شود، اظهار عجز و ناتوانی کرده و با دعا تنها متوجه پروردگارش می شود و قلب وی به هیچکس و چیز دیگری توجه ندارد؛ و به این ترتیب به کمال الله تعالی اعتراف نموده و او را اجابت کننده می داند و اقرار می کند که الله متعال شنوا و نزدیک است و بر هر امری توانا؛ و همین است حقیقت عبادت و خلاصه ی توحید. اما اینکه می فرماید: «الدُّعَاءُ مُخُّ العِبَادَةِ» به این معناست که دعا اصل عبادت و روح آن است که عبادت جز با آن معنایی ندارد؛ چنانکه انسان بدون مغز هیچ کارایی ندارد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية