القيوم
كلمةُ (القَيُّوم) في اللغة صيغةُ مبالغة من القِيام، على وزنِ...
از بَجَالَةَ بن عَبَدة روایت است که می گوید: عمر بن خطاب نامه نوشت که: هر مرد و زن ساحری را بکشید. بجاله می گوید: ما سه ساحر را کشتیم. و از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: کنیز حفصه او را سحر کرده بود و به سحر خود اعتراف کرد؛ این بود که حفصه رضی الله عنها به عبدالرحمن بن زید دستور داد او را بکشد. و از ابوعثمان نهدی روایت است که می گوید: نزد ولید مردی بود که شعبده بازی می کرد چنانکه انسانی را ذبح کرد و سرش را از تنش جدا کرد؛ ما را شگفت زده کرد و سرش را به تنش بازگرداند؛ این بود که جندب ازدی آمد و او را کشت.
شرح الحديث :
از آنجایی که سحر از خطرناک ترین بیماری های اجتماعی است و پیامدها و مفاسد و نتایج بسیار بدی به همراه دارد: از قتل گرفته تا گرفتن اموال دیگران به باطل و جدا کردن زن و شوهر از هم؛ و برخی از انواع آن کفر می باشد که با استعانت و تقرب به شیاطین همراه است، الله متعال درمان قطعی برای آن در نظر گرفته است و آن کشتن ساحر می باشد تا اینکه جامعه به فضایل و پاکی و حرکت رو به جلو و راست و مستقیم خود ادامه دهد؛ و این عملی است که صحابه رضی الله عنهم انجام دادند.