البحث

عبارات مقترحة:

الباطن

هو اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على صفة (الباطنيَّةِ)؛ أي إنه...

الشكور

كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...

المقيت

كلمة (المُقيت) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أقاتَ) ومضارعه...

Enes –radıyallahu anh- şöyle rivayet etmiştir. "Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Safiyye’yi âzat etmiş ve âzatlığını kendisine mihir yapmıştır."

شرح الحديث :

Safiyye binti Huyey, Benî Nadîr Kabilesinin yöneticilerinden ve Kinane b. Ebi el-Hakik’ın hanımı idi. Kinâne, Hayber savaşında öldürüldü. Nebi –sallallahu aleyhi ve sellem- (Hayber’i) zorla/boyun eğdirerek fethetti. Esir alındıkları andan itibaren kadınlar ve çocuklar Müslümanlar için köle oldular. Safiyye, Dihye İbni El-Halife El-Kelbi -radıyallahu anh-’ın kısmetine/hakkı olarak (ganimetten) düştü. Peygamber –sallallahu aleyhi ve sellem- Safiyye yerine ona başkasını verdi ve onu (Safiyye’yi) gönlünü almak ve kaybolan izzetinden ve ona olan rahmetinden dolayı onu kendine seçti. Cömertliğinden dolayı ondan değersiz bir köle olarak istifade etmekle yetinmek istemedi. Onu köleliğin zilletinden kurtararak Müminlerin annelerinden biri yaparak onu onurlandırdı. Safiyye’yi azat etti ve onunla evlendi. Azat etmesini, Safiyye’nin mehrine saydı.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية