الإله
(الإله) اسمٌ من أسماء الله تعالى؛ يعني استحقاقَه جل وعلا...
از زید بن ثابت رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم به کسی که می خواهد به صورت عريه خرما بخرد اجازه ی چنين کاری را داد، به این شرط که وقتی آن مقدار خرمای تازه خشک شود، برابر با خرمايی باشد که از مشتری می گيرد. و در روایت مسلم آمده است: به اندازه ی آن خرما بگيريد تا بتوانيد رطب بخوريد.
شرح الحديث :
فروختن خرمای تازه بر روی نخل به خرمای خشک حرام است و این معامله مزابنه نامیده می شود؛ چون در مساوی بودن دو نوع جنس ربوی جهل وجود دارد؛ اما مساله ی عرایا از آن مستثنی می باشد؛ و آن عبارت است از مبادله ی خرمای تازه بر روی نخل با خرمای خشک بنا بر شروطی معین؛ از جمله اینکه در کمتر از پنج وسق باشد. ارزهای نقد مانند دینار و درهم در ابتدا اندک بود و در این شرایط، در مدینه زمان خرماهای تازه و استفاده از آنها می رسید و مردم به آنها نیاز داشتند و برخی درهم و دیناری نداشتند که با آن خرمای تازه بخرند، بنابراین به آنان اجازه داده شد تا مقدار خرمای مصرفی خود را با خرمای خشک خریداری کنند به این شرط که مساوی بودن مقدار آنها در زمانی که خرمای تازه خشک می شود، رعایت شود. بنابراین عرایا از تحریم مزابنه استثنا می باشد.