القريب
كلمة (قريب) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فاعل) من القرب، وهو خلاف...
از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «أَكْبَرُ الْكَبَائِرِ: الْإِشْرَاكُ بِاللَّهِ، وَالْأَمْنُ مِنْ مَكْرِ اللَّهِ، وَالْقَنُوطُ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ، وَالْيَأْسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ»: «بزرگترین گناهان کبیره عبارتند از: شرک ورزیدن به الله، در امان دانستن خود از مکر الله و یاس و نا امیدی از رحمت الله».
در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم از گناهانی به عنوان بزرگترین گناهان تعبیر می کند که عبارتند از: شرک ورزیدن به الله متعال در ربوبیت یا عبودیت؛ و ابتدا از این گناه آغاز می کند چون بزرگترین گناهان می باشد. و قطع امید از الله متعال؛ چون سوء ظن به الله متعال و جهل به وسعت رحمت الهی می باشد. و در امان دیدن خود از استدراج الله متعال نسبت به بنده با نعمت هایی که در اختیار او قرار می دهد تا غافلانه و ناگهانی او را مواخذه کند. مراد از حدیث مذکور، محصور بودن گناهان کبیره در این موارد نیست، چون گناهان کبیره زیاد هستند، بلکه منظور بیان بزرگترین آنها می باشد.