الشكور
كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
Âişe -radıyallahu anhâ-’dan rivayet edildiğine göre, bir kimsenin herhangi bir yeri ağrıdığında veya yara bere olduğunda Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- parmağıyla şöyle yapar- râvi Süfyân b. Uyeyne, şehâdet parmağını yere değdirip kaldırarak (Peygamber’in nasıl yaptığını gösterdi) ve: “Bismillah, bu tükürüğümüzle karışmış bizim yurdumuzun toprağıdır, Rabbimizin izniyle hastalarımıza şifa olur.” buyururdu.
Bir kimse hastalandığında yahut yaralandığında Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- şehâdet parmağına tükürüğünü sürer, ardından toprağa değdirirdi. Parmağına topraktan bir kısım yapışır ve bunu yara yahut hasta olan yere koyarak şöyle dua ederdi: "Bismillah, bu tükürüğümüzle karışmış bizim yurdumuzun toprağıdır, Rabbimizin izniyle hastalarımıza şifa olur.”