المؤمن
كلمة (المؤمن) في اللغة اسم فاعل من الفعل (آمَنَ) الذي بمعنى...
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می گوید: سنت این است که اگر بعد از زنی بیوه، با دختر باکره ای ازدواج شود، هفت شب نزد وی سپری شود و پس از آن نوبت بین آنها تقسیم شود. و اگر با زن بیوه ای ازدواج گردد، سه شب نزد او سپری شود و آنگاه نوبت بین همسران تقسیم شود. ابوقلابه می گوید: اگر بخواهم می گویم: انس آن را از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت کرده است.
سنت این است که چون بعد از ازدواج با زنی بیوه، با دختر باکره ای ازدواج شود، هفت شب نزد وی سپری شود تا دختر باکره با شوهر انس و الفت بگیرد و وحشت و خجالت وی از بین برود چون تازه ازدواج کرده است؛ آنگاه شوهر نوبت شب را به صورت مساوی بین همسرانش تقسیم کند. و اگر با زنی بیوه ازدواج نمود، سه شب نزد وی می ماند چون نیاز وی مانند دختر باکره نیست. و این مساله در حدیثی وارد شده که حکم رفع دارد؛ چون وقتی راویان بگویند: سنت این است؛ مقصودشان جز سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم نیست. بر همین اساس است که ابوقلابه که از انس روایت می کند، می گوید: «اگر بخواهم می گویم: انس آن را از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت کرده است». چون نزد من با لفظ «من السنة = سنت است» روایت شده است. و رفع و حدیث مرفوع به معنای منسوب بودن آن به رسول الله صلی الله علیه وسلم می باشد. و مانند این قول راوی است که می گوید: قال رسول الله ﷺ.