الحفيظ
الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...
از انس رضی الله عنه روایت است که می گويد: هيچ ديبا و حريری لمس نکردم که از کف دست رسول الله ﷺ نرم تر باشد و هيچ بويی خوش تر از بوی رسول الله ﷺ احساس نکردم. ده سال خدمتکارِ ایشان بودم اما هيچگاه کوچک ترين سخنِ ناخوشايندی به من نگفت؛ اگر کاری کردم که نبايد انجام می دادم، نفرمود: چرا اين کار را انجام دادی؟ همچنين به خاطرِ کاری که انجام ندادم - و بايد انجام می دادم - مرا سرزنش نکرد.
انس بن مالک رضی الله عنه ده سال به رسول الله صلی الله علیه وسلم خدمت می کرد؛ وی توصیف می کند که دست رسول الله صلی الله علیه وسلم نرم بود و بویی که از ایشان به مشام می رسید، خوشبوتر از آن نبود. و می گوید: ده سال خدمتکار رسول الله صلی الله علیه وسلم بودم اما در تمام این مدت سخن ناخوشایندی به من نگفت؛ سخنی که از آن رنجیده شوم؛ و هیچگاه به خاطر کاری که انجام دادم نگفت: چرا این کار را انجام دادی؟ حتی کارهایی که انس به اجتهاد خود انجام می داد، رسول الله صلی الله علیه وسلم او را به خاطر آنها توبیخ نمی کرد یا تذکر نمی داد و یا حتی به وی نمی گفت: چرا این کار را انجام دادی؟ با اینکه انس خدمتکار بود. و همچنین برای کاری که انس انجام نمی داد، نمی گفت: چرا فلان و فلان کار را انجام ندادی؟ و این گوشه ای از اخلاق نیک رسول الله صلی الله علیه وسلم بود.