الشكور
كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از ابومسعود بدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مَنْ قَرَأَ بِالآيَتَيْنِ مِنْ آخِرِ سُورَةِ البَقَرَةِ في لَيْلَةٍ كَفَتَاهُ»: «هرکس دو آيه ی پايانیِ سوره ی بقره را در شب بخواند، همين دو آيه برای او بسنده و کافی هستند».
رسول الله ﷺ خبر می دهد که هرکس دو آیه ی پایانی سوره ی بقره را در شب و قبل از خواب بخواند، الله متعال او را از هر شر و بدی و امر ناخوشایندی کفایت می کند. همچنین در معنای «كَفَتَاهُ» گفته شده: او را از نماز شب یا سایر اذکار و اوراد کفایت می کند. یا منظور این است که این دو آیه کمترین مقدار قرائت در نماز شب می باشند. و معانی دیگری برای آن ذکر شده است. و هرآنچه در معنای آن ذکر شده، درست و صحیح است و شامل لفظ مذکور در حدیث می شود.