اللطيف
كلمة (اللطيف) في اللغة صفة مشبهة مشتقة من اللُّطف، وهو الرفق،...
از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد: رسول الله ﷺ هرگز هيچ چيزی يا هيچ زن يا خدمتکاری را به دست خويش نزد؛ مگر زمانی که در راه الله جهاد می کرد. و اگر آسیبی از سوی کفار دید، برای خود انتقام نگرفت، مگر اينکه حرمت دين الله متعال شکسته می شد که در اين صورت به خاطر الله انتقام می گرفت.
شرح الحديث :
اخلاق رسول الله صلی الله علیه وسلم این بود که هرگز در هیچ زمانی حیوان یا زن یا خدمتکاری را نمی زد؛ حال آنکه عادت اغلب مردم زدن آنها بود. وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم بر خلاف جریان موجود در این موارد عمل می کرد، طبعا در سایر موارد این مساله را رعایت می کرد مگر اینکه در راه الله برای اعلای کلمه ی الله جهاد می کرد؛ و کسی آسیب و صدمه ای به ایشان نمی رساند، مگر اینکه برای خود انتقام نمی گرفت؛ چنانکه کفار در روز احد سر و دندان مبارکش را شکستند و گستاخی های دیگری داشتند، با این همه رسول الله صلی الله علیه وسلم گذشت و بردباری می کرد و انتقام نمی گرفت مگر زمانی که محارم الهی زیر پا شده و پرده ی آنها دریده می شد که در این صورت احدی را در این زمینه تایید نکرده و به حال خودش رها نمی کرد.