البحث

عبارات مقترحة:

الكبير

كلمة (كبير) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل، وهي من الكِبَر الذي...

الأعلى

كلمة (الأعلى) اسمُ تفضيل من العُلُوِّ، وهو الارتفاع، وهو اسمٌ من...

الغفار

كلمة (غفّار) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (غَفَرَ يغْفِرُ)،...

از ابوموسی رضی الله عنه روایت است که رسول الله فرمودند: «مَا مِنْ مَيِّتٍ يَمُوتُ فَيَقُومُ بَاكِيهِمْ فَيَقُولُ: وَاجَبَلاَهُ، واسَيِّدَاهُ، أو نَحْوَ ذلِكَ إلاَّ وُكِّلَ بِهِ مَلَكَانِ يَلْهَزَانِهِ: أهكَذَا كُنْتَ؟»: «هرکس بميرد و نوحه خوان خانوادگیِ او بايستد و بگويد: ای دريغ بر او که چون کوه پشتيبان ما بود! ای دريغ بر سرور و آقای مان! يا چنين سخنانی بگويد، دو مَلَک بر ميّت مامور می شوند و با مُشت گره کرده بر سينه اش می زنند و می گويند: تو واقعاً اينگونه بودی؟».

شرح الحديث :

چون مسلمان بمیرد و کسی برخیزد و بر او گریه کرده و نوحه بخواند و بگوید که میت برای او همچون کوهی بوده که به هنگام سختی ها به وی پناه می برده و پناه او بوده است یا سخنان مشابهی بگوید، دو ملک نزد میت می آیند و با مشت به سینه ی او می زنند و از او سوال می کنند: آیا تو چنان بودی که گفته شد؟


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية