الباطن
هو اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على صفة (الباطنيَّةِ)؛ أي إنه...
از ابوموسی رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مَا مِنْ مَيِّتٍ يَمُوتُ فَيَقُومُ بَاكِيهِمْ فَيَقُولُ: وَاجَبَلاَهُ، واسَيِّدَاهُ، أو نَحْوَ ذلِكَ إلاَّ وُكِّلَ بِهِ مَلَكَانِ يَلْهَزَانِهِ: أهكَذَا كُنْتَ؟»: «هرکس بميرد و نوحه خوان خانوادگیِ او بايستد و بگويد: ای دريغ بر او که چون کوه پشتيبان ما بود! ای دريغ بر سرور و آقای مان! يا چنين سخنانی بگويد، دو مَلَک بر ميّت مامور می شوند و با مُشت گره کرده بر سينه اش می زنند و می گويند: تو واقعاً اينگونه بودی؟».
چون مسلمان بمیرد و کسی برخیزد و بر او گریه کرده و نوحه بخواند و بگوید که میت برای او همچون کوهی بوده که به هنگام سختی ها به وی پناه می برده و پناه او بوده است یا سخنان مشابهی بگوید، دو ملک نزد میت می آیند و با مشت به سینه ی او می زنند و از او سوال می کنند: آیا تو چنان بودی که گفته شد؟