الحفيظ
الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...
از بريده رضی الله عنه روایت است که می گويد: مردی در مسجد اعلام کرد که آيا کسی شترِ سرخِ مرا نديده است؟ رسول الله ﷺ فرمود: «لا وَجَدْتَ؛ إنَّمَا بُنِيَتِ المَسَاجِدُ لِمَا بُنِيَتْ لَهُ»: «آن را نيابی؛ مساجد فقط برای همان هدفی بنا شده که برای آن ساخته شده اند».
شرح الحديث :
در این حدیث بریده رضی الله عنه خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم از مردی می شنود که در مسجد می گوید: «من دَعَا إلى الجَمَل الأحمر؟» و به این ترتیب شتر سرخش را یادآور می شود و تقاضا می کند هرکس آن را پیدا کرد، خبر دهد. اما رسول الله صلی الله علیه وسلم با شنیدن این سخن در مسجد، می فرماید: «لا وَجَدْتَ» یعنی الله متعال آن را به تو بازنگرداند. چنانکه در روایت دیگر این مضمون وارد شده است. «إنَّمَا بُنِيَتِ المَسَاجِدُ لِمَا بُنِيَتْ لَهُ»؛ سپس علت دعا کردن علیه وی را بیان می کند، اینکه خانه های الله برای امور دنیا مثل پیدا کردن گمشده ها و خرید و فروش ساخته نشده اند، بلکه برای نماز و ذکر الله و طلب آخرت بنا شده اند.