القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إذا أَتَى أَحَدُكُم أهْلَهُ ثمَّ أرادَ أنْ يَعُود فَلْيَتَوَضَأَ بَيْنَهُمَا وُضُوءاً»: «هرگاه يکی از شما با همسرش همبستری کرد، سپس خواست دوباره همبستری کند، باید بین دو همبستری وضو بگيرد». و حاکم افزوده است: «فإنّهُ أَنْشَطُ لِلعَوْدِ»: «چون اين (وضو) فرد را برای همبستری جديد سر حال می کند».
شرح الحديث :
این حدیث بیانگر روش و هدایت رسول الله صلی الله علیه وسلم برای کسی است که می خواهد همبستری با همسرش را تکرار کند؛ چنانکه می فرماید: «هرگاه يکی از شما با همسرش همبستری کرد، سپس خواست دوباره همبستری کند»؛ یعنی اگر مردی با همسرش همبستری نموده است سپس راغب است که برای مرتبه دوم و سوم نیز چنین کند. و در ادامه ارشاد می فرماید: «فَلْيَتَوَضَّأْ بينهما وضُوءًا»: «در میان آن دو وضو بگیرد». یعنی پس از همبستری اولی و پیش از همبستری دومی. و منظور از وضو در اینجا وضویی است که برای نماز گرفته می شود. چون وقتی کلمه ی وضو بصورت مطلق ذکر شود، بر وضوی شرعی حمل می شود؛ و در روایت ابن خزیمه و بیهقی به این امر تصریح شده است: «فتوضَّأ وضُوءك للصلاة»: «وضو بگیر همانند وضویی که برای نماز می گیری». و این وضو، مستحب است.