القيوم
كلمةُ (القَيُّوم) في اللغة صيغةُ مبالغة من القِيام، على وزنِ...
از سمره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ تَوَضَّأَ يَوْمَ الجُمُعَةِ فبِها وَنِعْمَتْ وَمَن اغْتَسَلَ فَالغُسْلُ أفْضَلُ»: «هرکس روز جمعه وضو بگيرد، به سنت عمل کرده و چه عمل نيکی انجام داده است؛ و هرکس غُسل کند، غسل بهتر است».
«من توضَّأَ يوم الجُمعة»؛ یعنی: هرکس برای نماز جمعه وضو بگیرد. «فَبِهَا»، یعنی: به سنت و رخصت عمل کرده است. «ونِعْمَتْ»؛ یعنی: چقدر نیکوست عمل کردن به سنت و این ثنا و ستایش چنین فردی است. «ومن اغْتَسَل فهو أفْضَل»؛ یعنی: هرکس در کنار وضو، برای نماز جمعه غسل کند، این کار بهتر از وضوی تنهاست. رای جمهور علما از جمله امامان چهارگانه نیز همین است و از جمله دلایل آنها حدیث مسلم است؛ که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: «مَنْ تَوَضَّأ فأحَسَنَ الْوُضُوء، ثُمَّ أتَى الْجُمعةَ، فَاستَمَعَ وأنْصَتَ، غُفِر لَهُ ما بيْنَ الْجُمعةِ إِلَى الْجُمُعَةِ وزِيادةُ ثَلاثَةِ أيَّام»: «کسی که به خوبی وضو بگيرد و سپس برای نماز جمعه (به مسجد) برود و به خطبه ی جمعه گوش دهد و ساکت باشد، گناهانی که تا روز جمعه و سه روز بعد، از او سر می زند، آمرزيده می شود».