آل عمران

تفسير سورة آل عمران آية رقم 37

﴿ﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌﰍﰎﰏﰐﰑﰒﰓﰔﰕ ﴾

﴿فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ﴾

الله نذرش را به نیکویی پذیرفت، و او را به نیکویی رشد داد، و دل‌های بندگان صالح خویش را به‌سوی او متمایل کرد، و کفالت آن را برای زکریا علیه السلام قرار داد.
هرگاه زکریا علیه السلام وارد مکان عبادت می‌شد، رزقی پاک و مهیا نزد مریم می‌یافت و خطاب به او می‌گفت: ای مریم، این رزق از کجا برای تو آمده است؟ مریم این‌گونه پاسخ می‌داد: این روزی از جانب الله است، همانا الله برای هرکس بخواهد روزی‌ گستردۀ بی‌شمار می‌دهد.

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: