الشاكر
كلمة (شاكر) في اللغة اسم فاعل من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
و –ای مؤمنان- بتهایی را که مشرکان آنها را همراه الله عبادت میکنند دشنام ندهید، هر چند پستترین و سزاوارترین چیز به دشنام باشند؛ تا مشرکان برای بیاحترامی به الله، و نادانی از آنچه سزاواری او سبحانه است، او تعالی را دشنام ندهند، همانگونه که گمراهی اینها برایشان آراسته شده است عمل هر امتی، چه خیر و چه شر، را برایشان آراستیم، هر عملی را که برایشان آراستیم انجام دادند، سپس بازگشت آنها در روز قیامت بهسوی پروردگارشان است، آنگاه آنها را از آنچه در دنیا انجام میدادند آگاه میسازد و در قبال اعمالشان به آنها جزا میدهد.