الحسيب
(الحَسِيب) اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على أن اللهَ يكفي...
Paganska dualistička vatropoklonička vjera koja se pripisuje Maniju b. Fatiku koji je smatrao da je vjerovjesnik. Kažu da svijet opstoji na svjetlu i tami i da duše prelaze s tijela na tijelo.
Manihejstvo je jedna od vatropokloničkih religija koja se naziva i maniheizam, a koja se pripisuje svom vođi i osnivaču Maniju b. Fatiku, vatropokloniku medžusiji, koji se pojavio u vrijeme kralja Šapura b. Uzdešira, nakon Isa, alejhisselam. Priznavao je samo Isaovo vjerovjesništvo, ali ne i Musaovo, neka je na njih dvojicu Allahov mir i spas. Svoj pravac je crpio iz medžusijske vjere (zoroastrizam) i kršćanstva. Neka od najznačajnijih ubjeđenja u manihejstvu: 1. ubjeđenje da je svijet sastavljen od dva temelja: svjetlosti i tame, da svjetlo čini dobro, a tama zlo; 2. smatranje da je Mani b. Fatik vjerovjesnik; 3. vjerovanje u reinkarnaciju; 4. zabrana svega što pobuđuje strasti tijela, kao što je zabrana braka, jedenje mesa i sl.; 5. obilježavanje godišnjice smrti njihovog vođe Manija b. Fatika koje se naziva Gospodnja večera ili Sveta gozba. To se obilježava na kraju svakog dvanaestog mjeseca gregorijanske godine. Manihejstvo se raširilo u Perziji, Indiji, Kini i postojalo je sve do kraja jedanaestog stoljeća po gregorijanskom računanju vremena.
Manihejstvo:pripisuju se Maniju, a misle se na religiju. Nazvani su ovako jer slijede Manija b. Fatika.