الحكيم
اسمُ (الحكيم) اسمٌ جليل من أسماء الله الحسنى، وكلمةُ (الحكيم) في...
Otkrivanje željenog značenja koje se hoće iskazati nekim govorom i otklanjanje svega što u tom govoru ukazuje na nejasnoću.
El-bejan je ispoljavanje ciljanog značenja na najbolji način i najboljim izrazima, postupcima ili pisanjem. Bejan se dijeli na sljedećih nekoliko kategorija: 1. bejanut-takrir, i to je potvrđivanje iskaza onim usljed čega se otklanja svaka mogućnost drukčijeg shvatanja; 2. bejanut-tefsir, i to je objašnjavanje onoga što nije jasno, kao naprimjer objašnjavanje značenja višeznačne ili dvosmislene riječi, odnosno objašnjavanje sažetog ili nejasnog izraza; 3. bejanut-tagjir, i to je mijenjanje sadržaja iskaza pomoću derogacije, suženja značenja i tome slično; 4. bejanud-darura, a to je sredstvo kojim se postiže bejan, ali se pritom ne koriste uobičajena sredstva za to, kao naprimjer šutnja prilikom odvraćanja od činjenja određenog djela. Naime, šutnja tom prilikom u većini slučajeva ukazuje na odobravanje.
El-bejan znači pojašnjavanje, ispoljavanje, otkrivanje skrivenog ili nejasnog. Kaže se: “bejjene kelamehu, ebanehu, bejanen, ibaneten”, što znači “pojasnio je svoj govor”. Može označavati i nešto pojašnjeno, razjašnjeno. Osnova je od riječi el-bejn, što znači daljina, rastavljanje.